بعد از چند روز چشم‌انتظاری، بالاخره امروز بسته به دستم رسید. این چندمین باره که از سایت دیجی‌کالا خرید می‌کنم و امیدوارم مثل دفعات قبل از خریدم راضی باشم.:) به هرحال این از اون خریدهاست که از نون شب هم واجب‌تره، وگرنه این فوج جمعیت، خاطرخواهش نبودند. من توی سومین شارژ مجدد، موفق به خریدش شدم. تقریباً می‌شه گفت جزو پنج میلیون سوم:)
اصلاً به اینکه کارتن و مخلّفاتش ممکنه مشمول! کرونا باشه فکر نکردم، ذوق‌زده هجوم آوردم سمت بسته‌ای که قطرش اندازه‌ی کاور پلاستیکی دی‌وی‌دی بود و قِرِچچچ، نایلونش و چسب قهوه‌ایش رو پاره کردم و محبوبم رو درش آوردم. چون لپ‌تاپم سرمه‌ای بود ترجیح دادم، آپشن جدیدش هم با خودش سِت باشه. توی دفترچه راهنماش طریقه‌ی نصب و راه‌اندازیش با لپ‌تاپ آموزش داده شده بود. البته خیلی هم سخت نبود، ولی قِلِق خاص خودش رو داشت. ده دقیقه‌ای بهش ور رفتم تا بالاخره جاافتاد. لپ‌تاپم رو روشن کردم، مستقیم رفتم توی سامانه‌ی بام و بخش خودپردازش رو انتخاب کردم و بعد هم مبلغ مورد نظرم رو وارد کردم. شما رو نمی‌دونم، ولی من عادت دارم اول هر هفته یک صدقه بگذارم کنار که ته دلم آروم باشه. برای همین وقتی با دهن وامونده و چشمای گِرد‌شده شاهد خروج یک اسکناس پنج تومنی از دستگاه متّصل به لپ‌تاپ و افتادنش کف دستم بودم، اونو برداشتم و انداختم توی صندوق صدقه. هم به خاطر خودم و هم برای سر سلامتی مخترع عزیز این دستگاه شگفت‌انگیز:)
نور به قبرت بباره مخترع جان!
البته‌نوشت: تخیل خوبیه:)) یه مدّته دارم بهش فکر می‌کنم اگه بود دیگه نه صدقههام عقب میوفتاد و نه دستم اینقدر خالی بود! کی حوصله داره بره خودپرداز؟
نصف کارامون رو که بام انجام می‌ده، این نصف دیگه هم درست می‌شد، دیگه تو این حوزه فعلاً آرزویی نداشتیم:)))
هر چه پیرتر می‌شوی سه تغییر در زندگیت رخ می‌دهد: اول اینکه حافظه‌ات را از دست می‌دهی ... دومی و سومی را هم به یاد نمی‌آورم!