ظاهراً آسمان هم از اول ستاره دار! بوده است.
یکصد و هجده نوشت: به 118 رسیدیم و خاطرات حضور در آنجا تاختی آمد و تاختی رفت...
دلم همون روزایی رو خواست که هیچ تعهدی نداشتم و برخلاف بقیه به قول خودشون تو فضا بودم. بکوب درس میخوندم که دانشگاه قبول بشم و از اونجا بزنم بیرون.
در هر صورت تجربه ای اندوختم در این بین:)
من اندازه عمر جناب نوح تو همه سنب و سوراخی سرک کشیدم و تجربه کسب کردم:))
هنوزم سرم درد میکنه واسه بیرون پریدن و تجربه های کاری جدید، ولی انگار دیگه نمیشه به هزار و دو دلیل.