«رهگذر شاخهٔ نوری که به لب داشت
به تاریکی شنها بخشید.»
هیچوقت فکر نمیکردم مفهوم این شعر سهراب، چیزی غیر از معنویت و فضای عارفانه و خلسه و امثالهم باشه:)
منظور شاعر «سیگاره، سیگار» :))
در این حد سهراب عجیبه.
«رهگذر شاخهٔ نوری که به لب داشت
به تاریکی شنها بخشید.»
هیچوقت فکر نمیکردم مفهوم این شعر سهراب، چیزی غیر از معنویت و فضای عارفانه و خلسه و امثالهم باشه:)
منظور شاعر «سیگاره، سیگار» :))
در این حد سهراب عجیبه.